ΕΝΩ, ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ μέσα σε τούτη τη γυμνή πυραχτωμένη έρημο; Κάνετες ψωμιά κι η ανθρωπότητα θα τρέξει πίσω Σου σαν κοπάδι, γεμάτη ευγνωμοσύνη κι υπακοή, αν και πάντα θα τρέμει από φόβο πως θα μπορούσες ν’ αποτραβήξεις το χέρι Σου και να πάψεις να τους δίνεις τα ψωμιά Σου. Μα Συ δε θέλησες να στερήσεις απ’ τον άνθρωπο την ελευθερία κι απόρριψες την προσφορά γιατί σκέφτηκες: Τι ελευθερία θάναι αυτή όταν η υπακοή θα εξαγοραστεί με ψωμιά;


ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΥΣΗΣ, μα αρνήθηκες τη μοναδική αλάνθαστη σημαία που Σου προτάθηκε για να εξαναγκάσεις όλους να Σε προσκυνήσουν ασυζητητεί -τη σημαία του επίγειου άρτου. Και την αρνήθηκες εν ονόματι της ελευθερίας και του επουράνιου άρτου. Κοίτα λοιπόν τι έκανες ακόμα. Κι όλα αυτά πάλι εν ονόματι της ελευθερίας! Σου λέω πως η πιο βασανιστική φροντίδα για τον άνθρωπο είναι τούτη: Ζητάει να βρει όσο μπορεί γρηγορότερα κάποιον που να μπορεί να του παραδώσει εκείνο το δώρο της ελευθερίας που μ’ αυτό γεννιέται ο δύστυχος. 

ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΥΡΙΕΨΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, εσύ τους την έκανες ακόμα μεγαλύτερη. Ή μήπως ξέχασες πως ο άνθρωπος προτιμάει την ησυχία, ακόμα και το θάνατο, παρά την ελεύθερη εκλογή εν γνώσει του καλού και του κακού; Δεν υπάρχει τίποτα πιο ελκυστικό για τον άνθρωπο απ’ την ελευθερία της συνείδησής του, μα δεν υπάρχει και τίποτα πιο βασανιστικό. 

Αποσπάσματα της συνομιλίας του ιεροεξεταστή και του Χριστού, από το έργο του Φιόντορ Ντοσκογιέφσκι, Αδελφοί Καραμαζώφ , τόμος Β', μετάφραση Άρης Αλεξάνδρου, εκδ. Γκοβόστη. 

[Πηγή: www.doctv.gr]