Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

(2)
Θὰ περάσουν ἀποπάνω μας ὅλοι οἱ τροχοὶ
στὸ τέλος
τὰ ἴδια τὰ ὄνειρά μας θὰ μᾶς σώσουν.
Ἀγάπη μεῖνε στὴν καρδιὰ —
αὐτὸς ἂς εἶναι ὁ κανὼν τοῦ τραγουδιοῦ σου.
Μὲ τὴν ἀγάπη
Θὰ σηκώσουμε τὴν ἀπελπισία μας
Ἀπ᾿ τὸ ἀμπάρι τοῦ κορμιοῦ.
Δὲν εἶναι φορτίο γιὰ τὴ χώρα τῶν ἀγγέλων
ἡ ἀπελπισία.
Καὶ προπαντὸς
ἂς μὴν ἀφήσουμε τὴν ἀγάπη
νὰ συνωστίζεται μὲ τόσα αἰσθήματα…


Nίκος Καρούζος

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Τὰ πουλιὰ δέλεαρ τοῦ Θεοῦ
(ἀποσπάσματα «Διαλόγων»)

(1)
Νὰ γυρίζεις — αὐτὸ εἶναι τὸ θαῦμα -—
μὲ κουρελιασμένα μάτια
μὲ φλογωμένους κροτάφους ἀπ᾿ τὴν πτώση
νὰ γυρίζεις
στὴν καλὴ πλευρά σου.
Πεσμένος αἰσθάνεσαι
τὴν κόλαση ποὺ εἶναι ἡ αἰτιότητα
τὸ στῆθος ὡσὰν συστατικὸ τοῦ ἀέρα
τὰ βήματα χωρὶς προοπτική.
Κι ὅμως στὴ χειμωνιάτικη γωνία ὁ καστανᾶς
περιβάλλεται ἀπὸ σένα.
Κόψε ἕνα τραγούδι ἀπ᾿ τ᾿ ἄνθη
μὲ δάχτυλα νοσταλγικά.
Νὰ γυρίζεις — αὐτὸ εἶναι τὸ θαῦμα.

Νίκος Καρούζος

Κυριακή 10 Μαΐου 2015

κε΄

Ὦ φωνή, ὦ μητέρα,
ὦ τῶν πρώτων μου χρόνων
σταθερὰ παρηγόρησις•
ὂμματ’ ὁποῦ μ’ ἐβρέχατε
με’ γλυκὰ δάκρυα!

Ανδρέας Κάλβος

[το συνάντησα σήμερα και είπα ο Ferlinghetti να περιμένει]

Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

[αφιέρωμα Lawrence Ferlinghetti]

Τί να 'λεγε στο πιστό αρκουδάκι της
τι να 'λεγε στον αδελφό
τι να 'λεγε 
στο μελλοντικό της σύζυγο
και τι να 'λεγε στη μητέρα

μετά από τότε που όλο κέφι ξάπλωσε
μες στα λουλούδια - γλειφιτζούρια
σ' εκείνη τη ζεστή ακροποταμιά
όπου οι φτέρες σκιρτούσαν στον σπασμένο
αέρα της ανάσας του εραστή της
και τα πουλιά τρελαίνονταν
και ρίχνονταν απ' τα δέντρα
να δοκιμάσουν ζεστό ακόμα πάνω στο χώμα
σπαρμένο σπέρμα

[από τη συλλογή "Το Kόνεϋ Άιλαντ του μυαλού", 1958]

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Αργύρης Χιόνης

Είναι κάτι πρεσβυωπικά γερόντια οι ποιητές
μονάχα μακριά μπορούν να δουν
Μακριά στο παρελθόν μακριά στο μέλλον
τα πράγματα τα κοντινά δεν τα διακρίνουν
περπατούν σκοντάφτουνε τρικλίζουν
τα χέρια απλώνουν ψαχουλευτά πασχίζουν
σαν την τυφλόμυγα πού βρίσκονται να βρουν

Το σήμερα μαντίλι γύρω από τα μάτια τους δεμένο.

Τρίτη 5 Μαΐου 2015

... Αύριο θα σμίξω τα δυο σου σκέλη,
μήπως γεννηθεί ένα μικρό λυπητερό παιδάκι,
θα το λένε Ιούς, Μανιούς, ίσως και Aqua Marina.
Φέρτε μου να γεννήσω όλα τα μωρά της πλάσης,
δώστε μου να πεθάνω όλους τους θανάτους...

απόσπασμα- Μάτση Χατζηλαζάρου