Κρύβω τα μάτια μου απ' το φως
Όπως τ' ακίνητα τοπία
Τα μελαγχολικά απομεσήμερα 
Και τα μυστικά σε τρεμάμενα χείλη
Πάντα σκιερή η άλλη Σελήνη
Κι εγώ δακρυσμένος στο πέτρινο ακρωτήρι
Να προτιμήσω το άλγος των ονείρων
Ή τα νοσηρά τινάγματα αυτής της πραγματικότητας;

De profundis, του Βασίλη Ρούβαλη