ο Σαραντάρης που με συγκινεί:

Έχω δει τον ουρανό με τα μάτια μου
Με τα μάτια μου άνοιξα τα μάτια του
Με τη γλώσσα μου μίλησε
Γίναμε αδελφοί και κουβεντιάσαμε
Στρώσαμε τραπέζι και δειπνήσαμε
Σαν να ήταν ο καιρός όλος μπροστά μας

Και θυμάμαι τον ήλιο που γελούσε

Που κελαηδούσε και δάκρυζε θυμάμαι