Νεκραναστάσιμο:

Μου άξιζε μια κόλαση για το θυμό μου, μια κόλαση για την υπεροψία μου - και η κόλαση της λαγνείας: μια συμφωνία κολάσεων.
Πεθαίνω από ακηδία. Ο τάφος, κι εγώ βορά των σκουληκιών, η φρίκη της φρίκης! Σατανά, φαρσέρ, πας να με αφανίσεις με τα μάγια σου. Θέλω κι άλλο, θέλω κι άλλο! Μια με την πιρούνα, μια στάλα φωτιά.

Α! Επιστρέφω στη ζωή! Το βλέμμα μου πέφτει πάνω στην ασχήμια μας. Κι αυτό το δηλητήριο, αυτό το τρισκατάρατο φιλί! Η αδυναμία μου, η αγριότητα του κόσμου! Έλεος, Θεέ μου, κρύψε με, παραφέρομαι! - Κρυμμένος και δεν κρύβομαι.

Φλόγες υψώνονται και παλί μαζί με τον κολασμένο τους.

A. Rimbaud, Μια εποχή στην κόλαση