Σεισμός
Εκεί που είχα βγάλει ξανά τον ίδιο δημάρχο
κι έβλεπα την πόλη να ομορφαίνει κι άλλο
ορμάει ο δρόμος στον τέταρτο
γλυκούλη μου λέει το 'χες ελπίσει
ν' ανέβαινα μια μέρα για καφέ
βλέπει τα κύματα στον δικό μου
κατέβαινε λέει τα μπρατσάκια
τα χρειάζομαι του κάνω για τον πατέρα μου
ανήμπορος άνθρωπος πως θα κατέβει
δε λέω αυτά βλάκα
κι ύστερα πάει στο ανιψάκι
να σ' ασημώσω αγάπη μου
το μικρό του ρίχνει ματίτσα ασαράντιστη
θα πέσω απαλό σα χιόνι
Βουτάει πάλι κάτω
Εκεί που είχα βγάλει ξανά τον ίδιο δημάρχο
κι έβλεπα την πόλη να ομορφαίνει κι άλλο
ορμάει ο δρόμος στον τέταρτο
γλυκούλη μου λέει το 'χες ελπίσει
ν' ανέβαινα μια μέρα για καφέ
βλέπει τα κύματα στον δικό μου
κατέβαινε λέει τα μπρατσάκια
τα χρειάζομαι του κάνω για τον πατέρα μου
ανήμπορος άνθρωπος πως θα κατέβει
δε λέω αυτά βλάκα
κι ύστερα πάει στο ανιψάκι
να σ' ασημώσω αγάπη μου
το μικρό του ρίχνει ματίτσα ασαράντιστη
θα πέσω απαλό σα χιόνι
Βουτάει πάλι κάτω
13 Σεπτεμβρίου 1986
Καλαμάτα
Γιάννης Τζανετάκης
(ποίημα από τη συλλογή: 'Τα ζώα της Κυριακής')
(ποίημα από τη συλλογή: 'Τα ζώα της Κυριακής')
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου