Τιμωρία

Σ’ αυτή τη χώρα τη μικρή
που μοίρα δεν τη μοίρανε
ήρθανε και μ’ αφήσανε
μια παγωμένη αυγή.

Τα χείλια μου στεγνώσανε
τα χέρια μου παγώσανε
κι ούτε αγκαλιά δεν βρέθηκε
ούτε πικρό φιλί.

Αν θυμηθείς ποια ήμουνα
γίνου και πάλι ταίρι μου
και βάλε το μαχαίρι μου
στην πιο κρυφή πληγή.

Με γάλα κι αίμα της καρδιάς
σαν μάνα σε μεγάλωσα
κι αν κάποτε σε μάλωσα
συγχώρα με κι εσύ.

Σ’ αυτή τη χώρα τη μικρή
χύθηκε το κρασί
στην κάμαρά μου αν κοιμηθείς
θα σ’ εύρει το πρωί.

Τα χέρια μου παγώσανε
τα γόνατα μου λιώσανε
όλος ο κόσμος χάθηκε
σαν χάθηκες κι εσύ.

Μάνος Χατζηδάκις