Βρεγμένη Αριστομένους

Καμιά φορά κόβεται
η ταινία
–σε ένα φιλί απάνω
σε μια μάχη–
τα παλαμάκια ανώφελα
οι φωνές
όπως μια Κυριακή
που αργούσε η μπομπίνα
απ’ τ’ άλλο σινεμά
το βήτα μέρος
γιατί είχε πέσει το παιδί
απ’ το μηχανάκι
και βγήκαμε όλοι
στη βρεγμένη Αριστομένους
με τις ομπρέλες μας
περίλυποι
μισοί
ξέροντας απ’ το διάλειμμα
το τέλος

Γιάννης Τζανετάκης

(δημοσίευση στο Ποιείν, 7/01/2015)