[κλεμμένο απ' τον τοίχο του facebook αφιερωμένο στην Μάτση Χατζηλαζάρου, ένα δικό της ποίημα]


ΜΑ ΑΛΙΜΟΝΟ ΜΟΥ

…Μα αλίμονο μου
Αγαπάω τα μαλλιά σου
Χωρίς να ‘μαι η χωρίστρα σου
Ούτε για μια μέρα
Αγαπάω το χέρι σου
Και δεν είμαι η μυρουδιά
του τσιγάρου και του νεφτιού
πάνω στα δάκτυλα σου
και ποτέ δεν με κατάπιες
ζεστή γούλια καφέ
μόλις χυμένη μες το φλυτζάνι
θα ‘τανε καλοκαίρι κοντά σε θάλασσα
η άκρη του χοντρού φλυτζανιού δροσερή
ανάμεσα στα χείλια σου..


Μάτση Χατζηλαζάρου
ΤΟ ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΟ 1985