Ο Sigmund Freud παραλύει την ύλη, όπως παρατηρεί την παράλυση στην ασθένεια, για να μιλήσει για εκείνο που δεν φαίνεται. Χτίζει ένα ολόκληρο θεωρητικό οικοδόμημα που δεν θα αποδειχθεί ποτέ καθαυτό, αλλά θα ανοικοδομείται μέσα απ' τις εκφάνσεις του. Αυτό άλλωστε δεν τόλμησε κι ο Einstein; Να δημιουργεί κάτι πρωτότυπο και νέο, με την αυτονομία και το ρίσκο που κάθε πρωτοτυπία απαιτεί. Γι' αυτό κι εμένα μου αρέσει, γιατί ήταν ένας ειλικρινής τυχοδιώκτης. 
Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1856.


'Δεν είμαι σε καμία περίπτωση ένας άνθρωπος της επιστήμης, ένας παρατηρητής, ένας πειραματιστής, ένας διανοητής. Δεν είμαι τίποτε άλλο από ένας conquistador εξ ιδιοσυγκρασίας, ένας τυχοδιώκτης, αν θέλεις να το μεταφράσεις έτσι, με την περιέργεια, την τόλμη και την επιμονή ενός τέτοιου είδους ανθρώπου. Συνήθως εκτιμούμε αυτά τα άτομα μόνο όταν έχουν γνωρίσει την επιτυχία, όταν έχουν πραγματικά ανακαλύψει κάτι, αν όμως αυτό δεν γίνει, τους έχουμε στα αζήτητα. Προς το παρόν η τύχη με έχει εγκαταλείψει, δεν βρίσκω τίποτε καλό.'

Γράμμα στον Wilhelm Fliess (1/2/1900).