Στο φύλλο της ΑΥΓΗΣ που κυκλοφόρησε στις 7/5, για τη στήλη ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ, o ποιητής Θωμάς Ιωάννου επέλεξε ένα ποίημα του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου


ΤΑΦΗ ΠΟΥΛΙΟΥ

Κοπιαστικά ανεβαίναμε στη δημοσιά, καθώς ήταν καρπός
που ρούφηξε ασυλλόγιστα θαλασσινό νερό και τώρα
ξεφλουδιζόταν και μας άφηνε να ιδούμε
μίσχους γυμνούς και σαπισμένα νεύρα φύλλων

Κοπιαστικά ανεβαίναμε προς τους σταυρούς. Κανένας
δεν απαντούσε κι έκαιγα από λύσσα
παράφρονη, αδύναμος σαν τα κουρελιασμένα
παιδιά μπρος στις γιορταστικές βιτρίνες που ανάβουνε
πλάθοντας μέσα τους βαθιά ένα θαύμα

Κι όταν νύχτα και γη αγκάλιασαν το πρόσωπό του
ακούστηκε
τρίξιμο σιγανό πουλιού κι όλα έγιναν σαν τίποτε
να μην είχε αρχίσει μες στο χώμα

ΝΙΚΟΣ-ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ
Από τη συλλογή ‘’Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΥΡΩΝΑ’’ , 1960