Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Αυτά τα ποιήματα τα εμπιστεύτηκε ο δημιουργός τους στον Μανώλη Αναγνωστάκη με τη συστολή της στιγμής με σκοπό ο τελευταίος να τα δημοσιεύσει στη Θεσσαλονίκη. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν μαύρα όμως για τον ποιητή που 'δεν μπόρεσε να ξεπληρώσει το χρέος του'. Πενήντα χρόνια αργότερα ο Αναγνωστάκης βρήκε τα κιτρινισμένα απομεινάρια και τα δημοσίευσε στο περιοδικό Ποίηση. Η συλλογή ονομαζόταν Λυπητερή Παρέλαση:

Κάθε πρωί η απουσία της νύχτας μας πληγώνει
Κι η πολιτεία μένει απροετοίμαστη 
Μ' ένα φανταχτερό σημάδι στο λαιμό 
Μ' ένα λυπητερό χαμόγελο στον ορίζοντα.
Μονάχα εσύ
Με τη σημαία και τη ρόγα του στήθους σου
Θα καλύψεις την απουσία
Μια μέρα.
*
Τα μάτια μου χορεύουν με τη θάλασσα 
Ως να γεννούν μια σκυθρωπή πανοπλία
Γι' αυτούς που δε γνωρίζουνε
Την αγωνία μου.
Φίλε!
Πόσο καιρό θα περιμένω
Να σμίξουνε τα χέρια μας
Σ' ένα ατελείωτο καλημέρα;

Μάνου Χατζηδάκι 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου