Αγάπη για την ποίηση και τον ορισμό της, κάπως έτσι θα της δοθεί μία σφραγίδα στο παρόν και μία συνέχεια στο χρόνο:

Ποίημα είναι αυτό που δεν μπορεί να συνοψιστεί. Μια μελωδία δεν συνοψίζεται.

Ποίηση είναι σχηματισμός, με το σώμα και με το πνεύμα σε δημιουργική ένωση, αυτού που ταιριάζει σ' αυτή την ένωση και την διεγείρει ή την ισχυροποιεί.

Ποιητικό είναι κάθε τι που προκαλεί, αποκαθιστά αυτήν την ενωτική κατάσταση.

Σώμα εννοούμε τα εκφραστικά μέρη του σώματος και τις κινήσεις τους.

Ποίηση κυματομηχανική! Είναι γενικά το να χρησιμοποιείς, να ακολουθείς κτλ. τα γεγονότα, τις αντιλήψεις από το κύμα τους. Να αντιλαμβάνεσαι το κύμα περισσότερο από το σώμα, την ακτινοβολία που γεννιέται από το πέρασμα της εντύπωσης στο περιβάλλον που δημιουγεί.

Το ποίημα - αυτός ο παρατεινόμενος δισταγμός ανάμεσα στον ήχο και στο νόημα.

P. Valery, Στοχασμοί