Σαββατόβραδο

Μοσχοβολούν οι γειτονιές
βασιλικό κι ασβέστη,
παίζουν τον έρωτα κρυφά
στις μάντρες τα παιδιά.

Σαββάτο βράδυ μου έμορφο
ίδιο Χριστός Ανέστη,
ένα τραγούδι του Τσιτσάνη
κλαίει κάπου μακριά.

Πάει κι απόψε τ’ όμορφο
τ’ όμορφο τ’ απόβραδο,
από Δευτέρα πάλι
πίκρα και σκοτάδι.
Αχ, να `ταν η ζωή μας
Σαββατόβραδο
κι ο Χάρος να `ρχονταν
μια Κυριακή το βράδυ.

Οι άντρες σχολάν’ απ’ τη δουλειά
και το βαρύ καημό τους
να θάψουν κατεβαίνουνε
στο υπόγειο καπηλειό.

Και το φεγγάρι ντύνει, λες,
με τ’ άσπρο νυφικό του
τις κοπελιές που πλένονται
στο φτωχοπλυσταριό.

...

Τάσος Λειβαδίτης

γατοέρωτες
σαν παύουν στο δώμα η σελήνη αχλή

Ματσούο Μπασό (Χαϊκού, από την ενότητα της άνοιξης)

Κι αν μου ρημάξατε το γήπεδο

Κι αν μου ρημάξατε το γήπεδο η καρδιά μου είναι
κόκκινο τούβλο και υλικό για οικοδομές
σα φυσαρμόνικα μέσα στην κατεδάφιση
Κι αν τσουρουφλίζεται στον ήλιο αυτός ο κάμπος
θα γίνω δροσερός καρπός λουλούδι απόβραδο
βλασταίνοντας τα παιδικά σου μάτια
Κι αν βρέχει στο μικρό σταθμό θα σέρνω
τη μουσική σου μέσα στα χαλάσματα
σαν ξοδεμένο φως στο νεροχύτη

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου

το πέλαγο είναι παιδί, Γιώργο, Νίκο, Μάνο


https://www.youtube.com/watch?v=beMRZiBCn4s

ένα μικρό παιδί
ένα παραλληλόγραμμο τραπέζι˙
στηρίζει το πηγούνι του
χαζεύει σχήματα και σώματα
προτού το καλαμπόκι ψηθεί στο μάτι του
και πέσουν τα χρυσά του σπόρια

πρόπλασμα με πηλό

Μαρία Λαϊνά, μικτή τεχνική