Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Κάθε πρωί 
Καταργούμε τα όνειρα
Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια
Τα ρούχα μας είναι μια φωλιά από σίδερο
Κάθε πρωί 
Χαιρετάμε τους χθεσινούς φίλους
Οι νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες
-Ήχοι, καημοί πεθαμένα φιλιά.
(Ασήμαντες απαριθμήσεις 
-Τίποτα, λέξεις μόνο για τους άλλους.
Μα πού τελειώνει η μοναξια;)

Κάθε πρωί, Μανώλης Αναγνωστάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου