Πέμπτη 26 Μαΐου 2016



'Έπειτα, το ράψιμο, μικρούλι ακόμα μαζί με τη μαμά μου στη σχολή όπου μάθαινε κοπτική-ραπτική, κι αργότερα στη βιοτεχνία της, ε, αυτό το ήξερα ανέκαθεν. Όμως οι βελόνες του πλεξίματος, αυτές οι άτιμες πάντα μου ξέφευγαν, μου ξεφεύγουν για πάντα''

Το βιβλίο της Γιούλης Βολανάκη είναι κέντημα ή μάλλον στραβοβελονιά.

Θα το παρουσιάσουμε με τον Βασίλη Μανουσάκη την επόμενη Τρίτη και η χαρά μου είναι μεγάλη.

1 σχόλιο:

  1. Χάρις για κάνε μου τη χάρις και στείλε μου ένα σωστό ποιηματάκι σου

    στέρεο

    που να γίνεται και τραγούδι

    γιατί νομίζω έχεις την ουσία

    η αρχή γίνεται με την Διαφάνεια αλλά δεν είχε συνέχεια - ii2ms@yahoo.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή